portrait art of children

Τον Σεπτέμβρη,  ξεκινούν τα σχολεία,  και σαν με μαγικό τρόπο,  οι παιδικές χαρές και οι παιδότοποι,  γεμίζουν και πάλι παιδιά..

 Οι ζωγραφιές της Lisa Golightly μου έφεραν στο νου ακριβώς αυτό,  όπως και μυριάδες εικόνες από την παιδική ηλικία τη δική μου,  των παιδιών μου αλλά και των φίλων μου..

 Με μια  minimal διάθεση,  τα παιδικά σώματα,  λίγο άκαμπτα σα να φοβούνται την επίπληξη των μεγάλων,  λίγο άτολμα από την απειρία της ηλικίας,  μοιάζουν σαν μόλις να έχουν βγει από ένα καθαρά θεατρικό κουκλόσπιτο και ζουν την πρώτη τους επαφή με τον αληθινό κόσμο.
Η παιδική γαλήνη,  η αφέλεια,  οι ήρεμες κινήσεις με παραπέμπουν σε μια άλλη νοσταλγική εποχή.

 Λατρεμένοι παστέλ χρωματικοί τόνοι κι ανάμεσα τους μοναδική ζωηρή αντίθεση ένα κερασένιο βυσσινί,  δείχνει με τον τρόπο του το μεταβατικό στάδιο προς την ωρίμανση,  που ακόμη κι όταν είμαστε παιδιά υπάρχει σα σπόρος μέσα μας και αυξάνεται σιγά και σταδιακά!

Την  Lisa Golightly θα την βρείτε εδώ
Το blog της είναι εδώ
και η σελίδα με όλα τα υπέροχα έργα της εδώ

alice in a cup of chocolate handmade necklace

Πραγματικά,  χθες το απόγευμα,  ένιωθα μια τεράστια ανάγκη για ένα μεγάλο φλυτζάνι γλυκιά σοκολάτα και  συγχρόνως με μια στιφή νοσταλγία για την αμμουδιά,  την θάλασσα,  τα ηλιοκαμμένα δέρματα.  Παρ'  όλο που οι μέρες που πέρασαν από την τελευταία φορά στη θάλασσα είναι μετρημένες στα δάχτυλα,  αισθάνομαι σαν να μου έκλεψαν ένα πολύ μεγάλο και όμορφο δώρο :(

Διόλου τυχαία  είχα δίπλα μου το παραμύθι της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων,  και ξεφύλιζα ανόρεχτα τις σελίδες του,  είναι μια ιστορία που λατρεύω και ξεφυλλίζω όποτε θέλω να ονειρευτώ και να φτιάξω τη κακή μου διάθεση..
Σκεφτόμουν λοιπόν τι θα ήθελα να κάνω αν είχα την ιδιότητα να γίνω τόοοοοσο δα μικρή..
..θα κρυβόμουν μέσα σε μια κούπα για σοκολάτα κι από εκεί θα παρακολουθούσα κρυφά όσους αγαπώ;
..θα κρυβόμουν μέσα σ ένα κοχύλι και θα έμενα για πάντα στην θάλασσα ώστε να μάθω τα μυστικά της;
..ή θα κρυβόμουν κάτω από ένα φύλλο φθινοπωρινό για να μάθω τα μυστικά της βροχής;

..κι έπειτα προέκυψε η ιδέα αυτού εδώ του κολιέ που θα το βρείτε στο Etsy Shop εδώ..

Σε όλες τις αποχρώσεις του μπεζ καφέ της άμμου,  των κοχυλιών,  της σοκολάτας και  του καφέ..

floral and cute moodboard

1)  Splodgepodge

2)  Oneperfectday

3)  katescottage2

4)  vintageprecious

lemon and chocolate

Ένα γλυκό φτιαγμένο από σοκολάτα και μπισκότα,  που μπερδεύονται με μια ήπια γεύση από λεμόνι,   λατρεμένα υλικά από όλα τα μέλη της οικογένειας :)

η βάση

250 γρ μπισκότα πτι μπερ

300 γρ κουβερτούρα

200 γρ βούτυρο

4 κουταλιές σούπας κονιάκ (προαιρετικά)

2 κουταλιές σούπας κακάο

3 κουταλιές σούπας ζάχαρη

2 αβγά

2 βανίλιες

εκτέλεση

Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο και τη ζάχαρη καλά να αφρατέψουν.  Ρίχνω ολόκληρα ένα ένα τα αβγά,  τις βανίλιες,  το κονιάκ,  χαμηλώνω την ταχύτητα και ρίχνω το κακάο.

Προσθέτω τα μπισκότα στο μίγμα και τη σοκολάτα λυωμένη.

Στρώνω μια λαδόκολλα σ ένα ταψάκι παραλληλόγραμμο και απλώνω το μίγμα.  Το τοποθετώ στο ψυγείο.

η κρέμα λεμονιού

250 γρ κρέμα γάλακτος

1 κουτάκι γάλα ζαχαρούχο

1 βανίλια

χυμό από μισό λεμόνι

ξύσμα λεμονιού

1 φακελάκι ζελέ λεμόνι

λίγη άχνη

εκτέλεση

Σε ένα μπωλ χτυπάω με το μίξερ την κρέμα γάλακτος με λίγη άχνη.

Προσθέτω το ζαχαρούχο γάλα,  το χυμό λεμονιού,  το ξύσμα και το ζελέ που το έχω διαλύσει σε ένα φλυτζάνι καφέ ζεστό νερό.

Το στρώνω επάνω από τη βάση και ξαναβάζω στο ψυγείο.

Αν βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού το παγώνουμε στην κατάψυξη,  του πάει πολύ :)

Είναι πολύ νόστιμο και τα παιδιά  (μικρά και μεγάλα)  το λατρεύουν. 

* η φωτογραφία δική μου ;)

Tuesday Moodboard

1)  corrugatedfiber

2)  adatine

3)  TCaponePhoto

4)  nonasNecessities


H ζέστη είναι αφόρητη..  ο Σεπτέμβρης είναι εδώ αλλά η πολυπόθητη αλλαγή του καιρού παίζει ακόμη κρυφτούλι.
Η διάθεση για μια ατμόσφαιρα λίγο πιο ψυχρή,  λίγο πιο βροχερή,  όπου το παγωμένο φραπεδάκι θα δώσει τη θέση του σε μια κούπα ζεστό καφέ,  οι εσάρπες θα βγουν από τα συρτάρια και η φύση θα γεμίσει καφεκοκκινοπορτοκαλιά γήινα χρώματα.

Οι φωτογραφίες..  πρόκληση για όνειρα!

red roses crochet brooch and red fall leaves

Απόγευμα ενός Αύγουστου που βαριανασαίνει..  ο καιρός έχει αλλάξει..  η υπερβολική ζέστη έχει δώσει τη θέση της στη δροσιά..
Η εικόνα της θάλασσας μοιάζει μακρινή..  οι μέρες στο νησί σχεδόν ξεχάστηκαν αλλά έχουν μείνει μέσα μας σαν αύρα..  σαν χάδι..

Σου είπα θέλω να πλέξω..  ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα που να μου θυμίζουν εκείνα τα φρεσκοκομμένα από τον κήπο της γιαγιάς!  Το πλέξιμο είναι μαμαδίστικη αίσθηση..  ταιριάζει πολύ με μουσική από το ραδιόφωνο..  παίζει το αγαπημένο μου.. Ταιριάζει και με σκέψεις στο παρελθόν..  νοσταλγία..

Θέλω χρώματα φλογερά..  να μου φτιάχνουν τη διάθεση..  θέλω βυσσινιά και κοραλένια και κατακόκκινα..  σα τα χρώματα των χειλιών..

Ήταν γλυκός φέτος ο Αύγουστος..  σα να μας σκέφτηκε,  σα να μας υπολόγισε,  σα να μας σεβάστηκε..
Περίεργος μήνας.  Παρεξηγημένος.  Αργός.  Καφτός.
Όμως με Τέλος..
Ένα τέλος που δίνει τη θέση του σε μια νέα αρχή..  δροσερή,  λίγο πιο μουντή,  λίγο πιο απαλή,  φθινοπωρινή..

τα κοσμήματα μου θα τα βρείτε στο Εtsy εδώ 
και τις φωτογραφίες μου εδώ

αύγουστος

Κατακαλόκαιρο και οι κινήσεις γίνονται όλο και πιο νωχελικές,  ο ιδρώτας μουσκεύει όλο το σώμα,  η ανάγκη για απόδραση από την καθημερινότητα της πόλης που καίει όλο και μεγαλύτερη.  Ένα σακίδιο με τα απαραίτητα..  μαγιώ και σαγιονάρες..

ένα μπουκάλι παγωμένο νερό,  φρούτα και θαλασσινό νερό.  Ένα καλό,  χαλαρό βιβλίο κι ένα μπλε νησί..  ουζάκι,  τάβλι,  πλάτανος,  καφενείο..
Μojito και το κύμα να σκάει στις καινούργιες σου σαγιονάρες..  καλή παρέα και γέλιο πολύ..

..και στιγμές σιωπής και εσωτερικής αναζήτησης,  αλλά όχι απαραίτητα..

Μπορείς να κλείσεις τα μάτια κι απλώς να νιώσεις την αίσθηση..  της συντροφιάς που κάνει η πανσέληνος στη νύχτα..  των όσων έχουν περάσει..  των όσων θα έρθουν..

  

στην υγειά του αυγούστου..

τα κοσμήματα μου θα τα βρείτε στο Etsy shop μου εδώ 
και τις φωτογραφίες μου εδώ