summertime

 Χθες,  καθώς έπινα τον καφέ μου σκεφτόμουν πως η καρδιά του καλοκαιριού είναι μια πολύ δύσκολη εποχή,  για όσους μένουν στην πόλη,  καθόλου παραγωγική για ένα άτομο σα κι εμένα που χρειάζομαι συνεχώς ερεθίσματα για να σκεφτώ,  να εμπνευστώ και να δουλέψω..

 Σίγουρα είμαι παιδί της Άνοιξης σκεφτόμουν,  Μάρτη γεννημένη,  κατακαλόκαιρο χτυπιέμαι σα το ψάρι στη στεριά και μάλιστα τη στιγμή που αρχίζει και ξεροτηγανίζεται από την κάψα του ήλιου..
Που θα πάει,  θα περάσει κι αυτό είπα,  κι έβαλα το κεφάλι μου στο ψυγείο,  όχι μόνο για να δροσιστώ,  αλλά και για να βρώ μια μεγάααλη,  ζουμερή και κατακόκκινη φέτα καρπούζι..

Το έπιασα με τα δάχτυλα και έχωσα τα δόντια μου στην τρυφερή σάρκα του..

Άφησα τα ζουμιά του να λερώσουν τα μάγουλα μου κι σκέφτηκα..  αυτό είναι το ''απόλυτο καλοκαίρι'',  με τις θαλασσινές του στιγμές,  αλλά και τις στιγμές του ιδρώτα στην πόλη..

με τα κατακοκκινοπορτοκαλιά του χρώματα..

με τις πατούσες ξυπόλητες..

με τους ανεμιστήρες και τα κλιματιστικά στο φουλ..

αλλά και το δροσερό αεράκι σε κάποιο θερινό κινηματογράφο..

.. με το μυαλό σε κάποιο νησί

και απίστευτη διάθεση φυγής

.. διάθεση για το απόλυτο άδειασμα

τα κοσμήματα μου θα τα βρείτε στο Etsy

τις φωτογραφίες μου επίσης στο Etsy